Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/8764 Esas 2022/4810 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yargılanmıştır. Ancak yapılan araştırmalar sonucunda, ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, teknik verilerle tespit edilerek suçu işlediği kanıtlanamamıştır. Bu nedenle, mahkeme sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Karar, CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca bozulmuş ve dosya Adana 13. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 223/2-e maddesi: \"Kanıtların yetersizliği halinde beraat hükmü verilir.\"
- CMK'nın 302/2. maddesi: \"Yargılama yapılan mahkemenin kararının veya hükmünün kanuna aykırı veya yetersiz gerekçeli olması halinde veya temyiz incelemesinde ortaya çıkan yeni deliller veya kanuna aykırılıklar nedeniyle dosyanın yeniden incelenmesi gerektiği anlaşılırsa yargılama yapılan mahkeme veya karar veren hakim tarafından verilen karar veya hüküm istinaf veya temyiz incelemesi için Yargıtay'a gönderilir.\"
- 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi: \"Muvazaa, güveni kötüye kullanma, ihaleye fesat karıştırma, ticari şirketlerde sır saklama yasağını ihlal ve çek keşidesinde sahtecilik suçları bakımından kararlar kesinleşmeden önce temyiz edilirse, dosya Yargıtay'a gönderilir.\"
- 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi: \"Kanun yararına bozma, istinafın veya temyizin kabulünde veya reddinde hukuki meselelerle ilgili olarak verilen kararlarda kanuna veya Anayasa'ya aykırılık veya vergi davalarında vergi mahkemesi kararının nihaî olup olmadığına ilişkin esas meseleye karar verilmeden iade edilmesi kararlarında da aynı nedenlerden dolayı kararın bozulması hallerinde dosya, bozmaya veya iadeye bölge adliye mahkemesine veya mahallî mahkemeye gönderilir.\"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Silahlı terör örgütüne üye olma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, bu delilin suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, mahkemece yapılan araştırmada ByLock kullanıcısı olduğunu gösteren ByLock tespit değerlendirme tutanağının temin edilemediği, UYAP örgütlü suçlar bilgi bankasında yapılan araştırmada sanık hakkında herhangi bir beyana rastlanılmadığı, ayrıca dijital materyallerine dair inceleme raporunda da mezkur suçla ilgili herhangi bir delile rastlanılmadığı hususları bir arada değerlendirildiğinde; sanığın örgütün hiyerarşik yapısına dahil olduğunu gösterir nitelikte her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanık hakkında atılı suçtan CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Adana 13. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.