Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/8374 Esas 2022/4939 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/8374 E. ve 2022/4939 K. numaralı kararı, 7188 sayılı Kanun ile CMK'nın 286. maddesine eklenen düzenlemeye göre temyiz yolunun açılması üzerine verildi. Mahkeme, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığına ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğine karar verdi. Sanık müdafiinin savunmaları mahkeme tarafından geçersiz sayıldı ve temyiz davası esastan reddedildi. Kararda, 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu'nun belirtilen maddeleri ve kanunun 304. maddesi detaylı bir şekilde açıklandı.

Mahkemesi :Ceza Dairesi


24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 5 ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde, UYAP'ta yapılan kontrolde ilk derece mahkemesinin 13.02.2019 tarihli duruşma zaptının 122426 sicil numaralı başkan ve 133496 sicil numaralı zabıt katibi tarafından elektronik olarak imzalanmaması mahallinde giderilebilir eksiklik olarak görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 11. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için ... Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.