Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/20914 Esas 2022/5375 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.09.2018 tarih ve 2017/32 - 2018/614 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : İlk derece mahkemesinin mahkumiyete dair hükmü kaldırılarak; CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca verilen beraat

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
İlk derece mahkemesince verilen mahkumiyet kararlarının istinaf edilmesi üzerine, delillerin hatalı değerlendirildiği mülahazasına istinaden 5271 sayılı CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanıtlanamaması gerekçesiyle duruşma açılmaksızın sanığın beraatine karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış adli kontrol talebinin kaldırılmasına yönelik talebin ilk derece mahkemesince değerlendirilmesi usulen görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda toplanan kovuşturma sonucuna uygun delillerden, silahlı terör örgütüne yardım etme suçunun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı kabul edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1)Beraat eden ve kendisini vekille temsil ettiren sanık lehine Hazine aleyhine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14. maddesinin 4. fıkrası uyarınca maktu vekalet ücreti tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Beraat eden sanığın üzerine atılı suçtan tutuklulukta ve gözaltında geçirdiği süreler sebebiyle CMK'nın 141/1-e ve 141/2. maddelerine göre tazminat hakkının bulunduğu anlaşılmakla CMK'nın 142/1. maddesine göre kararın kesinleştiğinin sanığa tebliğinden itibaren 3 ay ve herhalde kararın kesinleşmesini izleyen 1 yıl içinde oturduğu yer Ağır Ceza Mahkemesinde tazminat isteminde bulunabileceğinin ihtarına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun CMUK'nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasına "Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 5.450,00 TL vekalet ücretinin, hazineden alınarak kendisini vekille temsil ettiren sanık ...’ya verilmesine" ve “Beraat eden sanığın üzerine atılı suçtan tutuklulukta ve gözaltında geçirdiği süreler sebebiyle CMK'nın 141/1-e ve 141/2. maddelerine göre tazminat hakkının bulunduğu anlaşılmakla CMK'nın 142/1. maddesine göre kararın kesinleştiğinin sanığa tebliğinden itibaren 3 ay ve herhalde kararın kesinleşmesini izleyen 1 yıl içinde oturduğu yer Ağır Ceza Mahkemesinde tazminat isteminde bulunabileceğinin ihtarına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.