Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4401 Esas 2022/5623 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından incelenen ve Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen hükmün CMK'nın 280/2. maddesi uyarınca kaldırılması ve TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK' nın 62, 221/4-2, 53, 221/5, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi sonucu temyiz edilen hükmün sanığın lehine olması nedeniyle temyiz dilekçesinin esastan reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, yargılama gideri ile ilgili olarak kararda eksik bir düzenleme olduğu ve bu nedenle kararın düzeltilerek onanması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 280/2. maddesi: Kaldırma hükmü
- TCK'nın 314/2. maddesi: Terör örgütüne üye olma suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi: Terör suçları hakkında kanun
- TCK'nın 62. maddesi: Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası
- TCK'nın 221/4-2. maddesi: Nitelikli hırsızlık suçu
- TCK'nın 53. maddesi: İntihara yöneltme suçu
- TCK'nın 221/5. maddesi: Yağma suçu
- TCK'nın 58/9. maddesi: Suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçu

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanık hakkında verilen hükmün CMK'nın 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK' nın 62, 221/4-2, 53, 221/5, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Bozma kararı üzerine bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle,
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanıktan tahsiline karar verilen 17,20 TL'den ibaret yargılama giderinin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olduğu anlaşıldığından, CMK'nın 324/4. maddesi uyarınca bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK'nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün ilgili fıkralarından “sanıktan tahsiline” ibaresinin; çıkarılarak yerine, “CMK'nın 324/4. maddesi gereğince hazine üzerinde bırakılmasına” kısmının eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.