Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/10033 Esas 2022/5757 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.08.2017 tarih ve 2017/90 - 2017/33 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : Sanığın 3713 sayılı Kanunun 7/2- 1. cümle, 7/2. fıkra, TCK'nın 43/1, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetine dair hükme karşı istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında terör örgütü propagandası yapmak suçuna yönelik kesin olarak verilen hüküm yönünden, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmanın temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sebepler yerinde görülmediğinden sair temyiz taleplerinin reddine, ancak,
A- Hükmün 2. fıkrasında suçun basın ve yayın yoluyla işlendiği gerekçesiyle cezada artırım yapılırken uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 7/2-2. cümlesi yerine 3713 sayılı Kanunun 7/2. fıkrası olarak gösterilmesi,
B- Suçun zincirleme olarak işlenmesi nedeniyle suç tarihinin son paylaşımın yapıldığı tarih olan "20.12.2015" tarihi olduğu göz önüne alındığında, suç tarihinin ilk derece mahkemesi karar başlığında "27 Mart 2013 ile 20 Aralık 2015 tarihleri arası" şeklinde, bölge adliye mahkemesi karar başlığında ise "08/05/2017" şeklinde yazılması,
Kanuna aykırı olup; sanık ve müdafiinin temyiz talepleri bu sebeple yerinde görülmüş olduğundan hükmün belirtilen sebeplerde BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMK’nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasından “3713 sayılı Kanunun 7/2 fıkrası” ibaresinin çıkarılarak yerine “3713 sayılı Kanunun 7/2-2. cümlesi” ibaresinin yazılması, ilk derece mahkemesi karar başlığının suç tarihi kısmından "27 Mart 2013 ile 20 Aralık 2015 tarihleri arası", bölge adliye mahkemesi karar başlığının suç tarihi kısmından ise "08/05/2017" ibarelerinin çıkartılarak yerine "20.12.2015" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi