Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/29306 Esas 2022/5835 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;

Mahkemesi Kararı : Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.11.2017

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-)İTİRAZ KONUSU:
Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığının 28.02.20217 tarih, 2016/42196 sor. ve 2017/1874 esas sayılı iddianamesi ile sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan açılan davada, Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.11.2017 tarih ve 2017/321 esas - 2017/79 karar sayılı kararı ile sanığın TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanun 5/1, TCK’nın 53 ve 58/9 maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası mahkumiyeti yönünde hüküm kurulmuştur.
Sanık ve sanık müdafii ile Cumhuriyet savcısının istinaf başvuruları üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi’nin 15.04.2019 tarih ve 2018/492 esas - 2019/273 karar sayılı kararı ile istinaf başvurularının esastan reddedilmiştir.
Sanık müdafiinin temyiz istemi üzerine yapılan inceleme sonucu, temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması görüşü ile 07.10.2019 tarihli tebliğname düzenlenmiş ve Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 15.03.2021 tarih ve 2019/9586 esas - 2021/2111 karar sayılı kararı ile; sanık hakkındaki hükmün onanmıştır.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.07.2022 tarih ve KD - 2022/89638 sayılı yazısı ile Yargıtay (Kapatılan) 16. Ceza Dairesinin 15.03.2021 tarihli ve 2021/2111 sayılı kararının KALDIRILMASI talep edilmiştir.
II-)İTİRAZ NEDENLERİ:
Mezkur ilama Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.07.2022 tarih ve KD - 2022/89638 sayılı yazısı ile;
İtiraza konu uyuşmazlığın, ilk derece mahkemesi mahkûmiyet hükmünün gerekçesinde sanık hakkında TCK'nın 62. maddesinin uygulandığının belirtilmiş olmasına rağmen hüküm fıkrasında ve kısa kararda anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olunmasına ilişkin olduğu,
Dosyanın yapılan incelemesinde, sanık hakkında Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.11.2017 tarih ve 2017/321 esas - 2017/79 karar sayılı örgüt üyeliği suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün gerekçesinde sanığa verilen cezanın geleceği üzerindeki etkileri nazara alınarak hakkında TCK'nın 62. maddesi kapsamında takdiri indirim uygulandığının belirtilmiş olmasına rağmen hüküm fıkrasında ve kısa kararda TCK'nın 62. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar verilmek sureti ile hüküm ile gerekçe arasında çelişki yaratıldığı anlaşılmakla;
Açıklanan nedenlerden ötürü Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 15.03.2021 tarih ve 2019/9586 esas - 2021/2111 karar sayılı kararına karşı sanık lehine 5271 sayılı Kanunun 308. maddesi uyarınca itiraz yoluna başvurulmuştur.
III-)İTİRAZ DEĞERLENDİRİLMESİ:
Dairemiz ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasındaki uyuşmazlığın/itirazın konusu: hüküm kurulurken mahkemenin gerekçede sanık hakkında TCK’nın 62. Maddesinde düzenlenen takdiri indirim nedenlerinin uygulandığı belirtildiği halde hüküm fıkrasında anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilerek hüküm ile gerekçe arasında çelişkiye neden olunmasına ilişkindir.
Dairemizin kararının kaldırılması ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi’nin 15.04.2019 tarih ve 2018/492 esas - 2019/273 karar sayılı esastan reddine ilişkin kararın bozulması talebi ve ekli dosya dairemizce incelendiğinde; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının talebinin yerinde olduğu anlaşılmakla talebin kabulüne karar verilmiştir.
KARAR:
1-)Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2-)Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 15.03.2021 tarih ve 2019/9586 esas -2021/2111 karar sayılı onama kararının sanık yönünden KALDIRILMASINA,
3-)İlk derece mahkemesince sanık hakkında “Sanığın suç işleme eğilimi, yargılama aşamasında olumlu davranışının tespit edilememesi, pişman olduğunun anlaşılamaması dikkate alınarak hakkında 5237 Sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” yazılmasına rağmen, gerekçeli kararda “sanığa verilen cezanın geleceği üzerindeki etkileri nazara alınarak hakkında TCK'nın 62. maddesi kapsamında takdiri indirim uygulandığı” ifadelerine yer verilerek hükmün esasını oluşturan kısa karar ile gerekçe arasında çelişki oluşturulmak suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.