Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7334 Esas 2022/6000 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen silahlı terör örgütüne üye olma suçuyla ilgili mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önce verdiği kararlar doğrultusunda, Bylock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensupları tarafından kullanıldığı ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının teknik verilerle tespit edilmesi halinde, buna ilişkin delilin suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın Bylock kullanıcısı olduğunu kabul etmemesi durumunda, ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporu yeniden istenilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanunda belirtilen TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63/1 maddeleri hatırlatılmıştır.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.03.2018 tarih ve 2017/59 – 2018/27 sayılı kararı
Suç: Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği, ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 Esas ve 2017/970 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; “Bylock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağının kabul edildiği gözetilmekle;
Bylock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, Bylock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, buna ilişkin delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, savunmanın denetlenmesi ve özellikle örgütsel faaliyetlerinin ne zamana kadar devam ettiğinin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde tespiti için ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporu yeniden istenip, temin edilememesi halinde CGNAT kayıtları ile HTS kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılması, UYAP’ta oluşturulan örgütlü suçlar bilgi bankası üzerinden sanıkla ilgili bilgi yahut ifade bulunup bulunmadığı araştırılarak varsa onaylı suretlerinin getirtilmesi, tespiti halinde gerekirse beyan sahiplerinin tanık sıfatıyla dinlenildikten ve CMK'nın 217. maddesi gereğince tartışılmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.