Tebliğname No : 3 - 2012/302754
MAHKEMESİ : Van 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/10/2012
NUMARASI : 2011/292 (E) ve 2012/417 (K)
SUÇLAR : Hakaret, yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali
SUÇ TARİHİ : 25/05/2010
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanığa yükletilen yaralama ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık M.. Ç.."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nın 116/4. maddesinde düzenlenen ve suçu nitelikli haline getiren cebrin kişilere karşı gerçekleştirilecek cebir olması ile sanığın katılanı tehdit ettiğine ilişkin delil ve mahkeme kabulü bulunmaması karşısında, eşyaya karşı uygulanan şiddet ile işlenen konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun, aynı Kanunun 116/1. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık M.. Ç.."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/11/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.