Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7359 Esas 2022/6023 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/7359
Karar No: 2022/6023
Karar Tarihi: 12.10.2022

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7359 Esas 2022/6023 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hatay 3. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanık hakkındaki tayin edilen cezanın yasal şartları oluşmadığından, sanığın müdafiinin duruşma istemi reddedilmiştir. Temyiz edenin başvurusu sonucu, dosya incelenerek gereği düşünülmüş ve temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun onayladığı karara göre, ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun vasfının tayini açısından belirleyici nitelikte olduğundan, ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporu getirtilerek duruşmada okunması gerektiği ve eksik araştırma ile hüküm kurulduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, karar kanuna aykırı bulunarak bozulmuştur. Mahkeme kararında, TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 62 ve 63. maddeleri, 3713 Sayılı TMK’nın 5/1 maddesi ve CMK'nın 217 ve 299. maddelerinden bahsedilmektedir.
3. Ceza Dairesi         2021/7359 E.  ,  2022/6023 K.

    "İçtihat Metni"



    İNCELENEN KARARIN;
    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    İlk Derece Mahkemesi : Hatay 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.01.2018 tarih ve 2017/289 - 2018/194 sayılı kararı
    Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
    Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 Sayılı TMK’nın 5/1, TCK'nın 53, 58/9,62,63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

    Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
    Sanık hakkında tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık müdafiinin duruşma isteminin CMK'nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
    Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil" olacağının kabul edildiği gözetilmekle,
    ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun vasfının tayini açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporu getirtilerek CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanık ve müdafiine okunup diyecekleri sorulduktan sonra bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Hatay 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara