Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/11590 Esas 2022/6061 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Bingöl 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.04.2018 tarih ve 2018/85 - 2018/134 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümlesi, TCK'nın 43, 62, 53, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyetine ilişkin düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında terör örgütünün propagandasını yapma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bölge adliye mahkemesi ve ilk derece mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında suç tarihinin, suçun zincirleme olarak işlenmesi nedeniyle suçu oluşturan son paylaşımın yapıldığı tarih olan “22.01.2018” tarihi yerine “2018” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanığın terör örgütünün propagandasını yapma suçundan eylemine uyan 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle TCK'nın 43, 62, 53, 63 maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ilk derece mahkemesince verilen hükmün hukuka aykırı olduğunu değerlendiren bölge adliye mahkemesi ceza dairesinin, 5271 sayılı CMK'nın 280/1-g maddesi gereğince duruşma açıp sonucuna göre aynı kanun maddesinin 2. fıkrası gereğince ilk derece mahkemesi hükmünü kaldırarak yeniden hüküm kurması gerekirken, kanun maddesine yanlış anlam yüklenerek duruşma açmaksızın evrak üzerinden ilk derece mahkemesince 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesi gereği "2 yıl" yerine "1 yıl 4 ay", 3713 sayılı Kanunun 7/2-2.cümlesi belirlenen cezanın "3 yıl" yerine "1 yıl 12 ay", TCK'nın 43. maddesindeki "1/2 artırım oranı ile belirlenen 4 yıl 6 ay" yerine "1/4 artırım yapılarak 1 yıl 18 ay" ve TCK'nın 62 maddesi gereği "3 yıl 9 ay" yerine neticeten "1 yıl 13 ay" hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi hukuka aykırı ise de anılan uygulamanın sanık lehine olması ve bu hususta aleyhe temyiz bulunmaması gözetilerek anılan hukuka aykırılık bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin eleştiriler dışında kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Bingöl 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.