Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12062 Esas 2022/6200 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2017/162-2018/40 sayılı kararına ilişkin sanığın silahlı terör örgütü propagandası yapmak suçundan aldığı cezayı değerlendirdi. Temyiz başvurusunun esastan reddedildiği kararda, mahkemenin usulüne uygun olarak yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve vicdani kanının kesin verilere dayandığı belirtildi. Suç tarihinin düzeltilebilir bir maddi hata olarak kabul edildiği ve yapılan incelemede hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğu vurgulandı. Kararda, 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK’nın 43, 62, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması, geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmesi ve CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA karar verildi. Kanun maddeleri şu şekildedir: 3713 sayılı Kanunun 7/2,

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/03/2018 tarih ve 2017/162 - 2018/40 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm: 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK’nın 43, 62, 63 maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Terör örgütü propagandası yapma suçu yönünden suç tarihinin, suçun zincirleme olarak işlenmesi nedeniyle son paylaşımın yapıldığı tarih olan “26/10/2016 " yerine İlk Derece Mahkemesi karar başlığında “2016”, Bölge Adliye Mahkemesi karar başlığında ise "19/06/2015 - 07/112015 - 19/04/2016 - 07/05/2016 - 28/07/2016 - 12/10/2016 - 17/10/2016 - 18/10/2016 - 26/10/2016" şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir bir maddi hata olarak kabul edilmiş, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.