Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/2589 Esas 2022/6223 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olması suçundan TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 53, 58/9, 62 ve 63. maddeleri gereğince mahkumiyetine hükmetti. Yargıtay 16. Ceza Dairesi'nin bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama neticesinde, verilen hüküm temyiz edildi ancak temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından hüküm ONANARAK dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK 314/2: Terör örgütüne üye olma suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1: Terörizmin finansmanının önlenmesine dair Kanun'un 5. maddesi, yasa dışı faaliyetleri finanse etmek suçunu tanımlar
- TCK 53: Suç işlemek amacıyla örgüt kurma veya yönetme suçu
- TCK 58/9: Eylemin terör amacını taşıdığı durumlarda cezaların artırılmasını düzenleyen madde
- TCK 62: Terör örgütü üyesi olanlara verilecek cezaları belirleyen madde
- TCK 63: Terör örgütü üyesi olan kamu görevlilerine verilecek cezaları belirleyen madde.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 53, 58/9, 62 ve 63. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyeti

Yargıtay 16. Ceza Dairesi (kapatılan) 2018/5954 esas - 2019/3294 karar numaralı 08.05.2019 tarihli bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama neticesinde, ilk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozma sonrası yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, sanığın eylemlerinin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca
dosyanın Rize Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.