Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28510 Esas 2020/4868 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/28510
Karar No: 2020/4868
Karar Tarihi: 11.03.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28510 Esas 2020/4868 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nde alacak davası görülmüştür. Davanın sonucu temyiz edilmiş, dosya incelendikten sonra \"Yıllık izin ücreti alacağı talebinin KABULÜ ile net 730,00 TL ihbar tazminatının 200,00 TL\"sinin dava tarihinden, bakiye miktarının ise ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Davacının ihbar tazminatı talebi reddedilse de, 200 TL'lik kısmın yıllık izin ücreti talebiyle ilgili olduğu belirtilerek doğru bulunmuştur. Kanun maddeleri hakkında herhangi bir bilgi verilmemiştir.
(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi         2017/28510 E.  ,  2020/4868 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle, hüküm kısmının iki numaralı bendinde kabul edilen yıllık izin ücreti alacağı bakımından “Yıllık izin ücreti alacağı talebinin KABULÜ ile net 730,00 TL ihbar tazminatının 200,00 TL"sinin dava tarihinden, bakiye miktarının ise ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklinde hüküm kurulmuş ise de, hüküm kısmının üç numaralı bendinde davacının ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmiş olup; bu çelişki infazda tereddüt yaratır mahiyette ise de, hüküm kısmının iki numaralı bendinde belirtilen 200 TL’lik kısmın dava dilekçesinde talep edilen yıllık izin ücreti miktarına ilişkin olduğunun anlaşılmasına göre, hüküm sonucu itibariyle doğrudur. Bu nedenle, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 11.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara