Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/9973 Esas 2022/6272 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan dolayı 6 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Mahkeme, sanığın ByLock kullanması, örgüt liderinin talimatı doğrultusunda örgüte müzahir bir bankaya para yatırması ve aynı özellikteki bir derneğe üye olması nedeniyle suçunun doğru olarak nitelendirildiğini ve kanunun öngördüğü suç tipine uyduğunu belirtmiştir. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Suçun kanunlarına göre, sanık TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53/1, 58/9 maddelerine göre suç işlemiştir.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ordu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.04.2018 tarih ve 2017/406 - 2018/147 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53/1, 58/9 maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve sanık müdafii

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, tartışılan delillere göre; ByLock kullanan, örgüt liderinin talimatı doğrultusunda örgüte müzahir Bank Asyaya para yatıran, aynı özellikteki derneğe üye olan sanığın eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ordu 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.