Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/21031 Esas 2022/6306 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 18.12.2018 tarihli kararı incelenen ceza davasında, sanık Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte yardım etme suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi ve reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçildi. Tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği incelendiğinde, yargılama sürecindeki usuli işlemler ve hükme esas alınan delillerin kanuna uygun elde edildiği belirlendi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma süreci yansıtılmış, iddia ve savunmalar temyiz denetimini sağlayacak biçimde sergilenmiş, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği görülmüştür. Ancak mahkeme kabulünde isabetsizlik olmayıp, yardımın niteliğine göre TCK'nın 220. maddesinin 7. fıkrasının 2. cümlesinde yer alan düzenleme uyarınca makul oranda indirim yapılmaması ve TCK'nın 314/3 maddesinin delalet maddesi olarak gösterilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Hükmedilen ceza TCK'nın 220/7 yollamasıyla 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 63. maddelerine göre verilmiştir.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi:Ceza Dairesi
İlk derece mahkemesi: Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.12.2018 tarih ve 2017/339 - 2018/422 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte yardım etme
Hüküm : TCK'nın 220/7 yollamasıyla 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği, ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Dosyada mevcut delillere göre, sanığın eyleminin silahlı terör örgütüne yardım olduğu yönündeki mahkeme kabulünde isabetsizlik olmayıp, yardımın niteliğine göre TCK'nın 220. maddesinin 7. fıkrasının 2. cümlesinde yer alan düzenleme uyarınca hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun ve gösterilen indirim miktarı ile orantılı makul oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yasal gerekçe de gösterilmeksizin yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-) Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım ettiği kabul edilen sanık hakkında temel ceza belirlenirken TCK'nın 314/3 maddesinin de delalet maddesi olarak gösterilmesi gerektiği gözetilmeksizin atıf maddesi olarak sadece TCK’nın 220/7. maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebepten dolayı hükmün CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.