Esas No: 2015/1373
Karar No: 2015/1275
Karar Tarihi: 25.05.2015
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1373 Esas 2015/1275 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin bu eyleme ilişkin suç tarihinde 18 yaşından küçük olması nedeniyle kesin olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı; bununla birlikte adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır bir cezayı içeren Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/440 Esas, 2007/568 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK"nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tamamen çıkarılarak yerine "Sanığın ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/440 Esas, 2007/568 Karar sayılı ilamı ile tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan TCK"nun 58/6-7 maddesi gereğince hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlesi eklenmek ve aynı paragrafın sonuna “sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi uyarınca infaza eklenecek süre yönünden... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2002/673 Esas, 2002/997 Karar sayılı ilamıyla hükmolunan ceza miktarının dikkate alınmasına” ibaresi ilave edilmek suretiyle ve yine hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle eleştiriler dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.