Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7342 Esas 2022/6513 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesince verilen bir karar, Bölge adliye mahkemesinde temyiz edildi. Mahkeme, sanığın örgüte müzahir dershaneye gitmesinin örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği sonucuna vardı. Ancak, ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı beklenmeden karar verildiği için Anayasa Mahkemesi tarafından 53. maddesi uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğine karar verildi. Usuli işlemler kanuna uygun olarak yapılmıştır ve hükme esas alınan tüm deliller hukuka uygun olarak elde edilmiştir. Sanık müdafinin ileri sürdüğü nedenler reddedildi ve karar onaylandı. Karar, TCK’nın 314/2, 53/1-2-3, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca verilmiştir.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2017 tarih ve 2017/88 - 2017/228 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53/1-2-3, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın örgüte müzahir dershaneye gitmesinin örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 sayılı iptal kararının TCK 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosyada mevcut diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin,
tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. Maddesiyle değişik 5271 Sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.