Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/11611 Esas 2022/6504 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çanakkale 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçlu olarak görülen kişinin terör örgütü propagandası yapma suçundan mahkum edildiği ve mahkumiyet kararının ertelendiği belirtiliyor. Ancak bu kararın, 24.10.2019 tarihinde yayımlanan 7188 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesi eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereği temyiz edilmesi gerektiği ve temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerinin gösterilmesi gerektiği belirtiliyor. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerini göstermediği için temyiz isteğinin reddedildiği ve dosyanın Çanakkale 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderildiği ifade ediliyor. Kararda, 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 7/2-b, 7/2-2. maddesi, TCK'nın 43/1, 62/1, 51/1-3, 53/1-2-3, 63/1. maddelerinin uygulandığı belirtiliyor.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Çanakkale 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.09.2017 tarih ve 2017/139 - 2017/160 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapma
Hüküm : 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 7/2-b, 7/2-2. maddesi, TCK'nın 43/1, 62/1, 51/1-3, 53/1-2-3, 63/1. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet kararının ertelenmesine ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
İstinaf mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK'tan (madde 305) da farklı şekilde, re'sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde
294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F. Yenisey - A. Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel - Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C. Şahin - N. Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey - A. Nugoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No: 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No: 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık müdafiinin 30/10/2019 tarihli temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediği anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Çanakkale 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.