Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12108 Esas 2022/6654 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve terör örgütü propagandası suçlamasıyla mahkumiyet kararı verilen sanığın istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmiştir. Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelenmiş ve temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığı belirtilerek işin esasına geçilmiştir. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların eksiksiz ve özleri değişmeden sergilendiği ve vicdani kanının tutarlı verilere dayandığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, temyiz davası esastan reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: 3713 sayılı TMK'nın 7/2-1 cümle, 7/2-2. cümle, 5237 sayılı TCK'nın 43, 62, 53, 63 maddeleri.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.04.2018 tarih ve 2018/131 - 2018/141 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı TMK'nın 7/2-1 cümle, 7/2-2. cümle, 5237 sayılı TCK'nın 43, 62, 53, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Zincirleme şekilde gerçekleşen propoganda suçunda, teselsülün kesildiği son paylaşım tarihi olan 13.05.2017 tarihi yerine karar başlığında suç tarihinin 16.03.2018 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği
aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.