Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/8560 Esas 2022/6575 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/8560 E. ve 2022/6575 K. sayılı kararında, Edirne 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nin silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verdiği mahkûmiyet kararının istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Kararda, istinaf mahkemelerinin yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucu tarafından sınırlı hukuki denetimle inceleme yapması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerinin gösterilmesinin zorunluluğu vurgulanarak, bu şartın yerine getirilmemesi durumunda temyiz isteminin reddedileceği ifade edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz isteminin gerekçesiz olduğu gerekçesiyle reddedildiği belirtilen kararda, temyiz yoluyla ilgili kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 221/4, 62, 53, 221/5, 58/9, 63. maddeleri, CMK madde 273/4, madde 294/1, madde 294/2, madde 298, madde 304, ve 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Edirne 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.04.2018 tarih ve 2018/25 – 2018/90 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 221/4, 62, 53, 221/5, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkûmiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK'tan (madde 305) da farklı şekilde, re'sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F. Yenisey - A. Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C. Şahin - N. Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey - A. Nugoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No: 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No: 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık müdafiinin 07.02.2019 tarihinde kesinleşen hükmü temyizin yöntemine ilişkin özel bir düzenleme öngörmeyen 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince 30.10.2019 tarihinde gerekçe göstermeden temyiz ettiği anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Edirne 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.