Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/278 Esas 2015/9363 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/278
Karar No: 2015/9363
Karar Tarihi: 27.10.2015

Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/278 Esas 2015/9363 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana 15. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık H.G. hakaret ve kasten yaralama suçlarından mahkum olmuştur. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, CMK'nın 230/1-b maddesi gereği hükme esas alınan deliller ile sanık savunmalarına neden itibar edilmediği kararda açıklanıp tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle hakaret suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, kasten yaralama eyleminin haksız tahrik hükümlerinin tartışılmadan sadece suçlamanın yapıldığı, hakaret suçunda adli para cezasına hükmedilmesine rağmen, TCK'nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gibi hukuka aykırı durumlar tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve yeniden görüşülmesi için dosya, esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 129. maddesi: Haksız tahrik altında işlenen suçlarda cezanın azaltılması
-TCK'nın 53. maddesi: Hak yoksunlukları hükümleri
18. Ceza Dairesi         2015/278 E.  ,  2015/9363 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 3 - 2013/213019
    MAHKEMESİ : Adana 15. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 18/09/2012
    NUMARASI : 2011/345 (E) ve 2012/468 (K)
    SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    1-Sanığın aşamalardaki tüm savunmalarında suçlamayı kabul etmemesi, sanığın hakaret ettiğine dair bir tanık anlatımının olmaması ve katılanın soyut iddialarından başka bir delil bulunmaması karşısında, CMK"nın 230/1-b maddesi gereğince hükme esas alınan deliller ile sanık savunmalarına neden itibar edilmediği kararda açıklanıp tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle hakaret suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
    2- Kasten yaralama eyleminin, katılan A.. Ç..’ın sanığa ait iş yerinin camlarını kırması üzerine işlendiğinin anlaşılması karşısında, haksız tahrik hükümlerinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    3- Kabule göre de:
    a- Hakaret suçunda adli para cezasına hükmedilmesine rağmen, TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi,
    b- Yine hakaret suçunun, katılan A.. Ç..’ın sanığa ait iş yerinin camlarını kırması nedeniyle işlenmesine karşın, TCK’nın 129.maddesinin uygulanma imkânının değerlendirilmemesi,
    c- TCK’nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1 - a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının düşünülmemesi,
    Kanuna aykırı ve sanık H.. G..’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27.10.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara