Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/10701 Esas 2022/6716 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/10701 E. ve 2022/6716 K. numaralı kararı incelendi. Karar, Kütahya 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2017/481-2018/172 sayılı kararının temyiz başvurusu sonucu verilmiştir. İncelenen suç silahlı terör örgütüne üyelik suçudur ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın kendisine müdafi görevlendirilmediği ve savunma hakkının kısıtlanarak mahkumiyet hükmü verildiği gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddelerine göre, CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca müdafi görevlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hüküm, dosyanın Kütahya 2. Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdi edilmesi kararıyla sonuçlanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri; TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1. maddesi, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri, CMK'nın 156., 150., 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddeleri ve 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi olarak sıralanabilir.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kütahya 2 . Ağır Ceza Mahkemesinin 30.05.2018 tarih ve 2017/481 – 2018/172 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3- 5/1. maddesi, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Ayrıntıları Dairemizin 14.10.2019 tarihli ve 2019/3337 esas 2019/6048 karar sayılı kararında açıklandığı üzere;
Silahlı terör örgütü üyeliği suçundan yargılanan, kovuşturma aşamasında kendisinin seçtiği bir müdafiii bulunmadığı gibi CMK'nın 156. maddesi uyarınca da re'sen müdafi görevlendirilmeyen sanığa Anayasanın 36 ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesinin zorunlu sonucu olarak CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca müdafi görevlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanmasını netice verecek biçimde müdafi hazır bulundurulmaksızın mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle CMK 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün sair yönleri incelenmeksizin öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kütahya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.