Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7207 Esas 2022/9922 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edildi. Gümrük İdaresi'nin nakil aracıyla ilgili temyiz talebi reddedildi. Sanıkların suçları, 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi ile değişik olan yasa kapsamında işlendiği belirtildi. Ancak sonrasında yürürlüğe giren başka kanunlar da sanıkların lehine düzenlemeler içeriyordu. Bu nedenle sanıkların cezalarının tayini ve uygulanmasının yerel mahkemeye ait olduğu belirtildi. Ayrıca kaçak eşyanın müsaderesi talebinin yazılı şekilde yerine getirilmediği belirlendi. Kararın TCK'nun 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi ve 7242 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası doğrultusunda bozulması gerektiği hükme bağlandı.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 44. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi, 3/5, 3/10, 3/22, ve 5/2 maddeleri
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi, 62. maddesi ve 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen düzenleme
- TCK'nun 53. maddesi ve 54/4. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan Gümrük İdaresi’nin suçun işlenmesinde kullanılan nakil aracına ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
İddianamede nakil aracının müsaderesine ilişkin bir talep bulunmadığı gibi temyize konu bir hüküm de bulunmadığı anlaşıldığından, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
II-Sanıklar hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde ise;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin TCK'nun 44. maddesi yollamasıyla 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı göz önünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerekmesi,
3-Ele geçen kaçak eşyanın, 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla TCK'nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin ve katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.