Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7270 Esas 2022/9941 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 5607 sayılı yasaya muhalefet suçundan açılan davada, bir sanığın hükümsüz olduğuna ve diğer sanığın suçlu olduğuna ve cezalandırılması gerektiğine karar verildi. İdaresi vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucu yerel mahkemenin kararı onandı. Ancak diğer sanığın cezasının belirlenmesinde yanılgıya düşüldüğünden hüküm bozuldu ve davanın yeniden görülmesine karar verildi. Kararda belirtilen kanunlar ise şöyle:
- 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi
- 6455 sayılı Kanunun 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesine yaptığı değişiklik
- 6545 sayılı Kanunun 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesine yaptığı değişiklik
- 7242 sayılı Kanunun 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine yaptığı ek
- 7242 sayılı Kanunun 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesine yaptığı ek
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... (...) ... hakkında beraat; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I.Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... (...) ...hakkındaki beraat kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II.Sanık ... hakkındaki mahkumiyet kararına yönelik sanığın ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5 madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra, 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ve 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Dava konusu kaçak sigaraların müsaderesine dair kararla yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.