Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7423 Esas 2022/6865 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 08.06.2018 tarihli kararı, Ceza Dairesi tarafından incelendi. Sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyetine ilişkin yapılan istinaf başvurusu, esastan reddedildi. Ancak, sanık hakkında verilen cezanın infaz rejimi ve tekerrür hükümlerinin uygulanması konusunda yanlışlık yapıldığı tespit edildiğinden karar bozuldu ve hüküm düzeltildi. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3,5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, ve 63. maddeleri ile TCK'nın 58/9 ve 58/6. maddelerinde düzenlemeler olduğu belirtildi.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.06.2018 tarih ve 2017/505 - 2018/441 sayılı kararı
Suç: Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm:TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3,5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9 delaletiyle 58/6, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun
esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi:
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, örgüte müzahir Zaman gazetesine ve Sızıntı Dergisine abone olunmanın müsnet suç yönünden delil ya da örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği, kanunda öngörülen suç tipine uyduğu ve yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden reddine. Ancak;
Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak sadece TCK’nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6 maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki "maddesi delaletiyle TCK'nın 58/6." ibaresinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 26.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.