Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/5446 Esas 2022/10124 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda yasal koşulların oluşup oluşmadığı saptanmadığı için yerel mahkemede uygulama yapılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde taksitlerin Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılacak ödeme emrinin tebliğinden itibaren ödenmesine karar verildi ve adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceği ihtar edildi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ile ilgili hükümler de incelenerek uygulanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, 5739 sayılı Yasa'nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikler de dikkate alınarak hüküm verilmesi gerektiği ifade edildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi
- 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5739 sayılı Yasa'nın 5. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
l)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK’nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde taksitlerin Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılacak ödeme emrinin tebliğinden itibaren ödenmesine karar verilmesi ve doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.