Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7867 Esas 2022/10153 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hüküm verilen bir davada, yerel mahkeme tarafından verilen kararın temyiz edildiğini belirtiyor. Yerel mahkeme tarafından verilen hükmü inceleyen ceza dairesi, katılan idarenin temyiz talebinin reddedildiğini, sanığın temyiz talebini ise kabul ettiğini açıklıyor. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinde aykırı davranıldığı, verilen gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında aykırı davranıldığı ve dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında aykırı davranıldığı belirtilerek, kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 6455 sayılı, 6545 sayılı ve 7242 sayılı Yasalarla değiştirilen 5607 sayılı Yasaya atıfta bulunulmuş, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınması gerektiği vurgulanmıştır.
Detaylı kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 3/1, 3/10. madde ve fıkraları
- 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 62. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 52/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 52. maddesi
- TCK'nun 54/4. madde ve fıkrası
- TCK'nun 54. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan ... İdaresi'ne 02.02.2015 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü CMUK'nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süreden sonra 10.06.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/1, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi yollamasıyla 3/1, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1.maddesi yerine TCK'nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanığa verilen gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında adli para cezasının bir gün karşılığı belirlenirken 5237 sayılı TCK'nun 52/2. maddesi yerine 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK.nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK.nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.