Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7595 Esas 2022/10173 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanıkların 5607 sayılı yasaya aykırılık suçundan müsadere ve hükümlülük cezasına çarptırılmasına karar verilmiştir. Ancak, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sonradan çıkarılan yasaların uygulanmasına dikkat edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, etkin pişmanlık uygulaması ve hüküm verilinceye kadar devlet hazinesine ödeme yapılarak ceza indirimi uygulanabileceği hatırlatılmıştır. Kararda, sanıkların hukuki durumu ve cezaların tayini konusunun yerel mahkemenin görevi olduğu vurgulanmıştır. Ayrıca, takdiri indirim uygulanırken yanlış yasal mevzuata atıfta bulunulduğu, konuyla ilgili artık bir kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği, müsadere konusunda da karar verilmesi gerektiği ve davaya katılanın vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gösterilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen, 5607 sayılı Yasanın 3/18-son. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK'nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3-24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Dava konusu gümrük kaçağı sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK'nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin ele geçen kaçak sigaraların imha edildiğinden bahisle müsadere konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
5-Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan ...'nun davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
6-Gümrük İdaresi lehine karar tarihi itibariyle verilen maktu vekalet ücretinin sanıklardan eşit oranda alınmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...'nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.