Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/9421 Esas 2022/7154 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararına ilişkin yapılan istinaf başvurusu Ceza Dairesi tarafından esastan reddedildi. Ancak, ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın duruşma talebi reddedildi ve hükmün bozulmasına karar verildi. Hükümdeki kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.02.2018 tarih ve 2017/398 - 2018/50 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanığın, ceza miktarı itibariyle yasal şartları taşımayan duruşma talebinin CMK'nın 299. maddesi uyarınca reddine;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağı"nın kabul edildiği gözetilmekle,

ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, ilgili birimlerden ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme raporunun yeniden istenmesi, bulunmaması durumunda CGNAT ve HTS kayıtları üzerinde sanık adına kayıtlı hat üzerinden ByLock programı kullanılıp kullanılmadığına dair uzman bilirkişiden teknik rapor alınması, yine Emniyet mensubu olarak görev yaptığı bildirilen sanık hakkında Emniyet mahrem yapılanmasına dair soruşturma kapsamında düzenlenen veri inceleme raporu bulunup bulunmadığı ilgili birimlerden sorularak, sonucuna göre varsa getirtilip, buna ilişkin gizli tanık garson beyanları ile mahkeme kararları da temin edilerek; ayrıca UYAP veri havuzu üzerinde araştırma yapılarak sanık hakkında bilgi ve beyan olup olmadığının tespiti ile hükümden sonra dosyaya gelen sanık hakkında beyanda bulunan Ahmet Çelik'e ait ifade ve teşhis tutanaklarının CMK'nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanık ve müdafiine okunarak beyan sahiplerinin tanık olarak dinlenmeleri sağlandıktan sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yazılı şekilde eksik araştırma neticesinde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5271 sayılı CMK’nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.