Esas No: 2016/3952
Karar No: 2016/3180
Karar Tarihi: 21.03.2016
Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/3952 Esas 2016/3180 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Sanık ... hakkında TCK"nın 151/1, 168/2, 29, 62/1, 50/1-a, 52/4 maddeleri uyarınca 740 TL adli para cezası,
Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçundan beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ..."ün temyiz talebinin kendisi hakkındaki hakaret ve tehdit suçları ile sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik olduğu, sanık ..."nin temyiz talebinin ise kendisi hakkındaki mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Aralarında daha önceden husumet bulunan sanık ve sanık ..."nin katılan sanık ..."ya ait araç camına taş atmak suretiyle mala zarar vermek, katılan sanık ..."nın da sanık ..."ye hakaret ve tehdit etmek suretiyle hakaret ve tehdit suçlarını işlediği iddia olunan olayda;
1-Katılan sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Katılan sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından beraat kararı verildiği, verilen beraat kararını temyiz etmede hukuki bir yararı olmadığı gibi hükmün gerekçesine yönelik bir temyiz de bulunmadığından temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Tanık anlatımları, olay yeri inceleme görgü tespit tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre olay tarihinde sanığın, katılan ..."nın aracına taş atmak suretiyle zarar verdiğinin anlaşılması karşısında sanığın eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabülünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık ve sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/2. maddesi uyarınca seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması halinde bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.