Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9971 Esas 2020/243 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9971
Karar No: 2020/243
Karar Tarihi: 07.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9971 Esas 2020/243 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların hırsızlık suçundan mahkum edildiği aşikar olan olayda, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmadığı belirtiliyor. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının nazara alınarak hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğu belirtiliyor. Diğer sanığın ise hafif derecede mental retardasyon tanısı konulmuş olması karşısında, önceki rapor ve tedavi evrakları ile birlikte Adli Tıp Kurumu'na veya Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesine sevk edilerek, suç tarihi itibarıyla işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışları yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı veya önemli derecede olmamakla birlikte davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı konusunda rapor aldırılması gerektiği belirtiliyor. Kararda TCK'nın 53. maddesi ve TCK'nın 32. maddesi üzerinde duruluyor.
2. Ceza Dairesi         2019/9971 E.  ,  2020/243 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    1-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
    Sanığın temyiz dilekçesine eklediği Diyarbakır Eğitim Araştırma Hastanesinin 27.07.2011 tarihli engelli Sağlık Kurulu raporunda, sanığa hafif derecede mental retardasyon tanısı konduğu, yine sanığa 07.06.2012 tarihli Adana Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin Sağlık Kurulu Raporunda hafif mental retardasyon tanısı konarak, mevcut akıl zayıflığının şahsın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılamasını ve davranışlarını yönlendirme yeteneğini kısmen azaltmış olduğunun belirtilmiş olması karşısında, sanığın varsa önceki rapor ve tedavi evrakları ile birlikte Adli Tıp Kurumuna veya Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesine sevk edilerek, 5237 sayılı TCK"nın 32. maddesi uyarınca suç tarihi olan 26/02/2013 tarihi itibariyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışları yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı veya önemli derecede olmamakla birlikte fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı konusunda rapor aldırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturmaya dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 07.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara