Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/8928 Esas 2022/7180 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin verdiği karar, İstanbul 29. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2017/163 - 2018/59 sayılı kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi şeklinde oldu. Suç, silahlı terör örgütü kurma veya yönetme olarak belirlendi ve TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/7-9 ve 63. maddelerine göre hüküm verildi. Dosya incelendi ve işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği göz önünde bulunduruldu. Mahkeme, suç adının gerekçeli kararda yanlış yazılmış olmasını maddi hata olarak kabul etti ve temyiz talebini reddetmedi. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı belirlendi. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmedi. Hüküm ONANDI ve dosya İstanbul 29. Ağır Ceza Mahkemesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildi. Kanun maddeleri şöyle: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/7-9 ve 63. maddeleri.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi :İstanbul 29. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.02.2018 tarih ve 2017/163 - 2018/59 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütü kurma veya yönetme
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/7-9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç adının "silahlı terör örgütüne üye olma" yerine "silahlı terör örgütü kurma veya yönetme" olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi olanaklı maddi hata kabul edilmiş,
Dosya kapsamına göre, sanığın örgütsel konum ve faaliyetleri ile mahrem imam olduğuna yönelik mahkemenin kabulü nazara alındığında, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 29. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.