Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/29749 Esas 2022/10471 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Uyulmasına karar verilen Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 21/03/2019 tarih ve 2018/7646 E, 2019/6130 K. sayılı kararında belirtildiği üzere, işgal edilen yerin miktarı 44 dönüm olduğu gözetilerek, 6831 sayılı Kanunun 93/1. maddesi ile önce alt sınırdan uzaklaşılıp TCK'nun 1, 3. ve 61. madde hükümleri gözetilerek bir ceza tayin edilerek, diğer uygulamalar da yapılıp hüküm kurulduktan sonra, CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı da saklı tutularak 10 ay hapis cezasına indirilmesi gerekirken, uygulama maddesi olan anılan Kanunun 93/1. maddesi de gösterilmeden doğrudan alt sınırdan ceza tayin edilmesi,
2-Dosya kapsamından ve mahallinde yapılan keşif sonucunda düzenlenen bilirkişi raporunda, sanığın kesinleşmiş orman kadastrosu bulunan alanda işgal ve faydalanma eyleminde bulunduğunun ancak 6831 sayılı Kanunun 2896 sayılı kanunla değişik 112. ve 113. maddelerine göre tazmini gereken doğrudan zarar doğmadığının ve engel adli sicil kaydı bulunmayan sanığın 02/10/2014 tarihli duruşmadaki savunmasında hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanması talebinde bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında hüküm kurulurken katılan kurumun maddi zararını gidermediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin CMK'nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken, uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK'nun 52/4. maddesinin gösterilmemesi,
4-TCK'nun 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde kamuya yararlı işte çalışmasına karar verileceğinin belirtilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca hükmün istem gibi BOZULMASINA, 01.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.