Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/12332 Esas 2022/10515 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık, orman sınırları içinde işgal ve faydalanma eylemi nedeniyle mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararında hatalar tespit edilmiştir. İlk olarak, uygulama maddesi yanlış gösterilmiştir. İkinci olarak, orman kadastrosunun kesinleşme tarihi tespit edilmediği için sanığa ek savunma hakkı verilmediği için hatalı bir karar verilmiştir. Üçüncü olarak, sanığın hükmün açıklamasının geri bırakılması talebi göz ardı edilmiştir. Son olarak, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan müsadere kararı verilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 91. ve 93/1. maddeleri: Orman sınırları içinde işgal ve faydalanma eylemlerine ilişkin suçları düzenlemektedir.
- 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 93/2. maddesi: Orman kadastrosunun kesinleşme tarihinden önce işgal edilen alanlar için ek savunma hakkı verilmesini düzenlemektedir.
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi: Temyiz yoluyla hükümlerin incelenmesini düzenleyen genel bir hükümdür.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi: Temyiz edilen bir hükümde hata veya eksiklik tespit edildiğinde bozulmasını düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanığın orman sınırları içinde işgal ve faydalanma eylemi nedeniyle mahkumiyetine karar verilirken uygulama maddesinin 6831 sayılı Yasanın 93/1. maddesi yerine aynı Yasanın 91. maddesi olarak gösterilmesi,
2-Mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna göre işgal alanının kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içinde yer aldığı tespit edilmekle, orman kadastrosunun kesinleşme tarihi tespit edilerek suç tarihinden önce kesinleştiğinin anlaşılması halinde sanığa 6831 sayılı Yasanın 93/2. maddesinden ek savunma hakkı verilerek sanık hakkında 6831 sayılı Yasanın 93/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanığın hükmün açıklamasının geri bırakılması talebinde bulunduğu anlaşılmakla, gerekçeleri ile birlikte bu hususta bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan müsadere kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.