Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/30146 Esas 2022/10786 Karar Sayılı İlamı

5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'na muhalefet suçundan sanık ...'ın anılan Kanun'un 63/10 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddeleri gereğince 2.400,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2019 tarihli ve 2017/331 esas, 2019/191 iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 26/10/2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/11/2021 tarihli ve KYB. 2021-132184 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-5809 sayılı Kanun'un 63/10. maddesinde yer alan "Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır." şeklindeki, 5237 sayılı Kanun’un 61. Maddesinde yer alan, " (1) Hâkim, somut olayda; a) Suçun işleniş biçimini, b) Suçun işlenmesinde kullanılan araçları, c) Suçun işlendiği zaman ve yeri, d) Suçun konusunun önem ve değerini, e) Meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, f) Failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını, g) Failin güttüğü amaç ve saiki, Göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler." şeklindeki düzenlemeler karşısında, mahkemesince yasada öngörülen "100 güne kadar adlî para cezası" üst sınırı aşılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde,
2-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesinin "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır” şeklinde olduğu, aynı Kanun’un “Önödeme” başlıklı 75. maddesinde ise adli para cezası maktu ise bu miktarın, değilse aşağı sınırının, soruşturma giderleri ile birlikte, yapılacak tebliğ üzerine on gün içinde ödenmesi halinde ilgili hakkında kamu davasının açılmayacağının düzenlendiği, somut olayda sanığın mağdur adına iki farklı abonelik sözleşmesi tesis ettiği, sözleşmelerin aynı gün içerisinde düzenlenmesi nedeniyle, eylemler arasındaki zaman aralıklarının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesinde yer verilen, "değişik zamanlarda" tanımı içerisinde değerlendirilemeyeceği ve sanığın eyleminin tek bir suç oluşturacağı cihetle, soruşturma aşamasında, sanığa her abonelik sözleşmesi ayrı bir eylem kabul edilmek suretiyle hesaplanarak tebliğ edilen ön ödeme miktarı hatalı olduğundan, yeniden usulüne uygun ön ödeme teklifinde bulunulmadan karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamesinin (2) numaralı maddesi içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 14.02.2019 tarih, 2017/331 Esas - 2019/191 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nun 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerine mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, bozma nedenine göre ihbarnamenin (1) numaralı maddesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 02/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.