Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/19252 Esas 2022/10719 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/19252
Karar No: 2022/10719
Karar Tarihi: 06.06.2022

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/19252 Esas 2022/10719 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi         2021/19252 E.  ,  2022/10719 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 7258 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    7201 sayılı Tebligat Yasasının 10/2. maddesinin “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Yasasının 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Yasasının 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, yokluğunda verilen kararın tebliği için sanığın adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan tebliğ işleminin usule aykırı olduğu, sanık müdafii tarafından öğrenme üzerine verilen temyiz dilekçesinin ise yasal süre içerisinde olduğunun kabul edilmesi gerektiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
    7258 sayılı Yasanın 5/1-b maddesinde belirtilen suçun oluşması için, sanık tarafından oynatılan bahis oyunlarına ilişkin kuponlarda yer alan lig ve/veya müsabakaların yurt dışı kaynaklı olmasının yeterli olmadığı, internet yoluyla ve sair suretle erişim sağlayarak Türkiye’den oynanmasına imkan sağlanan sitelerin yurt dışı kaynaklı olduğunun tespit edilmesi gerekeceği, aramada ele geçen eşyalar ve savunması uyarınca spor müsabakalarına dayalı sabit ihtimalli ve müşterek bahis oynattığı sabit olan sanık tarafından oynatılan bahsin yurt dışında oynatılan spor müsabakalarına dayalı sabit ihtimalli veya müşterek bahis olduğunun belirlenememesi durumunda ise sanığın anılan Yasanın 5/1-a maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiğinin anlaşılması karşısında; ''...kuponda geçen bahislerin yurt dışında oynanan futbol karşılaşmalarına ilişkin olduğu...'' yönündeki eksik kovuşturmaya dayalı olup, yasal ve yeterli olmayan kabul ve gerekçe ile sanık tarafından oynatılan bahsin yurt dışında oynatılan spor müsabakalarına dayalı sabit ihtimalli veya müşterek bahis olduğu kabul edilerek sanık hakkında 7258 sayılı Yasanın 5/1-b maddesi uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi,
    Yasaya aykırı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara