Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/28290 Esas 2022/7802 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 18. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2017/217-2019/76 sayılı kararıyla bir kişi, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiş ve karar temyiz edilmiştir. Bölge adliye mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesinde, mahkeme sürecinin kanuna uygun şekilde yürüdüğü ve vicdani kanının doğru şekilde oluştuğu belirlenmiştir. Sanığın temyiz dilekçesi kabul edilmemiştir. Ancak, yargılanan kişinin cezasında bulunan Terörle Mücadele Kanunu'nun 5. maddesi uyarınca yapılan artırımda, kanunun 5. madde 1. fıkrası dikkate alınmadığı için karar bozulmuştur. Bu durumun düzeltilmesi mümkün olduğu için karar düzeltilerek onanmıştır. Kararda kullanılan kanun maddeleri TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 62, 53, 58/9, 63. maddeleridir. 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ise Terörle Mücadele Kanunu'dur.

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ankara 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.03.2019 tarih ve 2017/217 - 2019/76 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından, işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldığının belirtilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesiyle yetinilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilgili fıkrasından “3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince” ibaresinin çıkarılarak yerine "3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası gereğince” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 18. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.