Esas No: 2021/711
Karar No: 2022/10963
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/711 Esas 2022/10963 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2021/711 E. , 2022/10963 K.Özet:
Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü onanırken, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Mahkeme, sanık lehine yapılan düzenlemelerin ve etkin pişmanlık uygulamasının yerel mahkeme tarafından değerlendirilmesi gerektiğini belirtti. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve müsadere işlemi sırasında yanlış bir madde numarası kullanıldığı tespit edildiği için hüküm bozuldu.
Kanun maddeleri detayları:
- 5607 sayılı Yasaya aykırılık suçunun cezası için yapılan düzenlemeler: Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir. (5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi)
- Kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale gelmesi için yapılan düzenleme: 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen fıkra.
- Yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması için gözetilmesi gereken diğer kanunlar: 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası.
- TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiğine dair Anayasa Mahkemesi kararı: 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı karar.
- Yanlış madde numarası kullanıl
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere göre katılan Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
3-Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK.nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK.nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.