Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/27895 Esas 2022/8152 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ankara 27. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.02.2019 tarih ve 2018/392 - 2019/48 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanık hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne yönelik düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar ve bu karara yönelik temyiz talebinin reddine dair ek karar
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin 14.09.2020 tarihli 2019/1293 esas 2020/718 karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararının sanık müdafiine 28.09.2020 tarihinde tebliğ edildiği, sanık müdafiinin 23.12.2020 tarihli aynı zamanda eski hale iade talepli temyiz dilekçesini 5271 sayılı CMK'nın 291/1 maddesinde öngörülen 15 günlük temyiz etme süresi geçtikten sonra sunduğu, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin 29.12.2020 tarihli ek kararı ile sanık müdafiinin temyiz talebinin reddine karar verildiği, sanığın 01.01.2021, 07.01.2021, 08.01.2021 ve 03.10.2022 tarihli dilekçelerinde ve sanık müdafiinin 04.01.2021 ve 08.01.2021 tarihli dilekçelerinde, kararın sanığa tebliğ edilmediği gibi sanık müdafiine de UYAP sisteminde yaşanan aksaklık nedeniyle tebliğ edilmediği belirterek eski hale iade ve temyiz talebinde bulunulduğu değerlendirilerek, eski hale iade talebiyle birlikte yapılan temyiz talebi hususunda karar verme yetkisi Yargıtaya ait bulunduğundan, temyiz talebinin reddine dair 29.12.2020 tarihli ek karar hukuki değerden yoksun bulunmakla ve kaldırılmakla,
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.02.2022 tarihli 2019/16-573 esas 2022/119 sayılı kararında belirtildiği üzere; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin 14.09.2020 tarihli 2019/1293 esas 2020/718 karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararının, içeriği hakkında bilgi sahibi olma hakkı ve müdafiinin kusurlu davranışı ile kanun yolu başvuru süresini geçirmiş olması hâlinde eski hâle getirme imkânı olan sanık ...'a, Tebligat Kanununun 11. maddesinin son cümlesi uyarınca tebliğ edilmediği de göz önüne alınmakla, öğrenme üzerine sanık tarafından verilen temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
İlk derece mahkemesi karar başlığında sanığın 27.07.2016 - 02.08.2016 tarihleri arasında gözaltında, 02.08.2016 - 06.01.2017 tarihleri arasında ise tutuklu kaldığı bilgilerine yer verilmemesi, mahallinde düzeltilebilir maddi eksiklikler olarak değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmanın temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri sebepler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 27. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.