Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/18405 Esas 2022/10887 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, fındık tarlasının altında bulunan 2 adet kayın ağacını kesmekle suçlanmıştır. Ancak sanık, ağaç kesmediğini ve suçsuz olduğunu savunmuştur. Mahkeme dosyayı inceledikten sonra, olay yerinde yapılan keşif sonucunda düzenlenen rapora göre, ağaçların kesildiği yer ile işgal edildiği fındıklık arasında 20 metrelik bir mesafe olduğunu belirlemiştir. Tanık beyanlarına dayanmadığı için suçun sabit olmadığına karar verip sanığı beraat ettirmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Ancak yerel mahkemenin sanığa ceza vermesi doğru bulunmamıştır. Bu nedenle karar, temyiz edilerek bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 82. maddesi; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi; 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, HAGB, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Davanın dayanağını oluşturan 6831 sayılı Kanunun 82. maddesi gereğince aksi sabit oluncaya kadar geçerli bulunan suç tutanağında, fındık tarlasının alt kısmında 2 adet kayın ağacının kesildiğinin, mahallinde yapılan keşif sonucunda düzenlenen orman mühendisi bilirkişi raporunda suça konu dip köklerin işgal ve faydalanmanın devam ettiği fındıklığa uzaklığının yaklaşık 20 metre olduğunun belirtildiği, sanığın tüm aşamalardaki savunmalarında ağaç kesmediğini, ağaç kesilen yerle bir ilgisinin olmadığını beyan ettiği ve dosya muhteviyatında başkaca bilgi ve görgüye dayalı tanık beyanı da olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.