Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2022/4142 Esas 2022/7746 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararda, bir tapu iptali ve tescil davasının Incelenmesi sonucunda davacıların temyiz başvurusunun reddedildiği belirtilmiştir. Mahkeme, İlk Derece Mahkemesinin görevsizlik kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararının kesin nitelikte olduğunu ve bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığını belirtmiştir. Bunun nedeni, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/(1)-a.3, 355 ve 362/(1)-c maddeleridir. Kanunlar, Bölge Adliye Mahkemelerinin İlk Derece Mahkemelerinin görev ve yetkisine ilişkin olarak kesin nitelikte karar verme ve uyuşmazlık çıkması halinde kesin olarak çözümleyen karar verme yetkisi tanıdığına işaret etmektedir. 7251 sayılı Kanunla HMK'nin 362. maddesi değiştirilmiş ve yargı çevresi içinde bulunan İlk Derece Mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar şeklinde daha açık bir şekilde belirtilmiştir. Ayrıca, 353. maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında verilen kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı hükmü eklenmiştir.

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil
İLK DERECE MAHKEMESİ : Çorum 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

K A R A R
Kadastro tespiti sırasında, ....., İli ...., İlçesi ....., Köyü Ayarık ....., Mevkiinde bulunan 85 ada 10 parsel sayılı taşınmaz Çorum 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1968/960 Esas sayılı dosyasında davalı olduğu belirtilerek malik hanesi boş bırakılmak sureti ile tespit edilmiştir.
Davacılar vekili, irsen intikal ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak davacılar adına tescil istemiyle dava açmıştır.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda davanın görev yönünden usulden reddi ile mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş, hükmün davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; iş bu karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK’nin) 353/(1)-a.3 maddesinde, mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davanın esası incelenmeden dosyanın görevli veya yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği; aynı şekilde 362/(1)-c maddesinde de, yargı çevresi içinde bulunan İlk Derece Mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir. Yine aynı Kanun'un 23/2. maddesinde ise, Bölge Adliye Mahkemesince veya Yargıtayca verilen yargı yeri belirlenmesi ile kanun yolu incelemesi sonucunda kesinleşen göreve veya yetkiye ilişkin kararlar, davaya ondan sonra bakacak mahkemeyi bağlar, hükmüne yer verilmiştir. Bu hükümler amacına uygun olarak yorumlandığında, HMK’nin Bölge Adliye Mahkemelerine İlk Derece Mahkemelerinin görev ve yetkisine ilişkin olarak kesin nitelikte karar verme ve uyuşmazlık çıkması halinde kesin olarak çözümleyen karar verme yetkisi tanıdığı, buna göre anılan Kanun ile görev hususunun en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, HMK’nin 355. maddesi kapsamında görev hususunu inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı özellikle HMK’nin 362/(1)-c maddesi karşısında temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Diğer taraftan, 28.07.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 7251 sayılı Kanun’la, İlk Derece Mahkemelerinin görev ve yetkiye ilişkin kararları ile ilgili olarak 6100 sayılı Kanun’un 362. maddesinin (c) bendi değiştirilmiş, hüküm “Yargı çevresi içinde bulunan İlk Derece Mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar” şeklinde daha açık hale getirilmiş, bu husustaki tereddütler de giderilmiştir. Yine 362. maddeye bir fıkra eklenerek, “353. maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında verilen kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı” hüküm altına alınmış, eklenen bu fıkra ile 353. madde hükmü arasında da uyum sağlanmıştır.
Somut olayda; Mahkemece verilen görevsizlik kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğuna, Bölge Adliye Mahkemesince, başvurunun esastan reddine karar verildiğine göre, İlk Derece Mahkemesinin göreve ilişkin kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararı HMK’nin 362/(1)-c maddesi gereği kesin nitelikte olup, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulması mümkün olmadığından, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, her ne kadar Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince başvurunun esastan reddine ilişkin 2022/155 Esas, 2022/403 Karar sayılı karar temyiz yasa yolu açık olarak verilmiş ise de 6100 sayılı HMK’nin 362/(1)-c maddesi uyarınca temyizi kabil bir karar olmadığından davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, istek halinde peşin harcın iadesine, 05.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.