Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/3519 Esas 2022/11597 Karar Sayılı İlamı

5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'na muhalefet suçundan sanık ...'ın anılan Kanun’un 3/5, 3/10, 3/10-son cümle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 100,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/12/2017 tarihli ve 2017/299 esas, 2017/569 sayılı kararının, ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 24/12/2018 tarihli ve 2018/621 esas, 2018/621 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddedilerek kesinleşmesini müteakip, 7242 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5607 sayılı Kanun'da yapılan değişiklik gereğince uyarlama yapılmasına yönelik talebin kabulü ile sanığın 5607 sayılı Kanun'un 3/5, 3/10, 3/10-son cümle, 3/22, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 100,00 Türk lirası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun'un 51. maddesi gereğince ertelenmesine ilişkin ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/12/2020 tarihli ve 2017/299 esas, 2017/569 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ve anılan kararın kaldırılmasına ilişkin ... 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/07/2021 tarihli ve 2021/620 değişik ... sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 15/02/2022 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.04.2022 tarihli ve KYB. 2022-25849 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
... 6. Ağır Ceza Mahkemesince "sanık hakkında, 5271 sayılı ceza muhakemesi kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılmaksızın, suç tarihinde sabıkasız olan sanık hakkında verilen hapis cezasının sanık aleyhine olacak şekilde 5237 sayılı kanun'un 51. maddesi gereğince doğrudan ertelenmesine karar verildiği" gerekçesiyle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/12/2020 tarihli kararı ile sanığın suçtan doğan zararı gidermediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair karar verildiği gözetilmeden, itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Ceza Muhakemesi Kanununun 309-310. maddelerinde düzenlenen “Kanun Yararına Bozma” olağanüstü kanun yollarındandır.
Kanun yararına bozma yasa yolu; istinaf ve temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş hüküm ve kararlara karşı gidilmesi sebebiyle dar kapsamlı olup her türlü hukuka aykırılığın öne sürülüp incelenmesine elverişli bir denetim yolu değildir.
Bu olağanüstü kanun yolunun amacı, ülke sathında uygulama birliğini sağlamak ve farklı uygulamalar sebebiyle oluşabilecek kayıpların önlenmesi açısından kabul edilmiş bir olağanüstü kanun yolu olup, ikinci bir temyiz yolu değildir.
Eylemin subutuna yönelik delillerin değerlendirilmesi ve takdire yönelik konular ile şahsi hakka ilişkin konularda Kanun Yararına Bozma olağanüstü kanun yoluna başvurulamayacağı gerek Ceza Genel Kurulu gerekse daire kararlarıyla kabul edilmiş olup, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin değerlendirmenin de takdire yönelik olması nedeniyle,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, CMK'nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına kararın bozulmasına dair talebinin REDDİNE, 13.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.