Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4383 Esas 2022/11693 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın 25.11.2021 tarihinde tebliğ edilen hükmü 13.12.2021 tarihinde temyiz ettiği ancak bu süre için yanıltıldığı belirtilerek, yanıltmanın 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesi uyarınca bir haftalık süreyi öngördüğü dikkate alınarak sanığın temyiz talebinin reddedilmesine karar verildi. Ayrıca kararda, 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrasında değişiklik yapıldığı ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı temyiz süresinin on beş güne çıkarıldığı ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar için temyiz süresinin bir hafta olduğu belirtilmiştir. Bu süre, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar devam etmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
05.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle sanığın yanıltıldığı, sanığın 25.11.2021 tarihinde tebliğ edilen hükmü 13.12.2021 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla;
Sanığın, 25.11.2021 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü CMUK'nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre ve hükümde yanıltılması suretiyle yasa yoluna başvuru süresi olarak gösterilen 15 günlük süre de geçtikten sonra 13.12.2021 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 14.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.