Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/1629 Esas 2022/11959 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1629
Karar No: 2022/11959
Karar Tarihi: 15.09.2022

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/1629 Esas 2022/11959 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Katılan idare vekili tarafından beraat hükmüne yönelik temyiz talebi reddedilirken, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebi kabul edilmiştir. Sanık hakkında verilen hüküm bozulmuştur çünkü suç tarihinde uygulanması gereken yasal koşullar göz önüne alınmamış ve bazı hükümler ihlal edilmiştir. İhlaller arasında, Adli para cezaları için tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı halde mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ve müsaderesi talep edilmeksizin suça konu kaçak sigaraların müsaderesi kararı gibi durumlar yer almaktadır. İlgili kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi ve TCK'nun 58. maddesi.
7. Ceza Dairesi         2021/1629 E.  ,  2022/11959 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    I- Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü ile sınırlı temyiz talebinin incelenmesinde;
    Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
    II- Sanık ...'ın hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    1) Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5 ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
    2)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası kapsamında ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
    3)24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    4)Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK'nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK'nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
    5)İddianamede müsaderesi talep edilmediği gibi sanığa ek savunma hakkı da tanınmadan suça konu kaçak sigaraların müsaderesine kararı verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi. karar verildi.







    Hemen Ara