Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/1466 Esas 2022/11879 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında verilen hüküm temyiz edildi. Gümrük İdaresi vekili sanık hakkında beraat kararına itiraz etti ancak reddedildi. Sanık hakkında mahkumiyet kararı verildi ve temyiz edildi. Kararda, kanunların değişmesiyle birlikte uygulanan hükümlerin sanık lehine olduğuna dikkat çekildi. Ancak, suçun işleniş biçimi göz önüne alındığında hüküm alt sınırı yerine hakkaniyet ölçüleriyle bağdaşmayan alt sınırdan uzaklaşılarak verilmişti. Ayrıca hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesinde TCK'nun 52/4. maddesine aykırı davranılmıştı. Bu nedenlerle hüküm bozuldu ve yasal koşulların oluşup oluşmadığına ilişkin inceleme yerel mahkemeye bırakıldı.
Kanun Maddeleri:
-7242 sayılı yasa, 61. madde
- 5607 sayılı yasa, 3/22. madde, 5/2. madde
-5237 sayılı TCK, 7. madde
-7242 sayılı yasa, 63. madde
-5607 sayılı yasa, geçici 12. maddenin 2. fıkrası
-5237 sayılı TCK, 61. ve 3/1. maddeleri
- TCK'nun 52/4. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan Gümrük İdaresi vekilinin münhasıran sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ...'nun hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası kapsamında ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-5237 sayılı TCK'nun 61 ve 3/1. maddeleri uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı, failin kastı ve işlenen suçun ağırlığıyla orantılı ceza tayini gerekirken dosya kapsamına göre sanığın benzer olaylarla karşılaştırıldığında vehamet arz etmeyen fiili ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde teşdidi gerektirmediği halde alt sınırdan ceza tayini yerine, hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
3-Hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bendinde taksit aralığı belirtilmeyerek TCK'nun 52/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.