Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/1233 Esas 2022/11891 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın temyiz talebini inceledi. İlk olarak, eski hale getirme talebinin reddedilmesine yönelik karar kaldırıldı. Ardından, suça konu kaçak sigaraların yurda sokulması suçundan verilen hükümde hukuka aykırılıklar tespit edildi. Bu hukuka aykırılıklar şöyle sıralandı: 1) Temel ceza belirlendikten sonra uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan ceza kanununun değiştirilen hükmünden hüküm tesis edilmişti. 2) Yeni düzenlemelerin sanık lehine hükümler içerdiği halde yerel mahkeme tarafından bunların gözönünde bulundurulmadığı görüldü. 3) Sanık hakkında TCK'nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, hiçbir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmişti. 4) Suça konu kaçak eşyanın müsadere edilmesi gerektiği halde bu uygulama yapılmamıştı. Bu nedenle, sanık ...'nın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kanuni düzenlemeler ise şöyle:
- 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık ... (....)....'ın 03.03.2016 havale tarihli dilekçe ile eski hale getirme talebinde bulunduğu, mahkeme tarafından eski hale getirme talebinin reddine karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme talebi 5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtayca karara bağlanacağından bu konuda verilen red kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
03.09.2015 tarihli gıyabi mahkumiyet hükmünün sanık ... ....’ın mahkemeye bildirdiği adresine usulüne uygun olarak 01.10.2015 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmakla; sanığın eski hale getirme talebinin reddi ile sanık ... ....'ın yasal süresinden sonra 03.03.2016 tarihinde hükmü temyiz ettiğinden, temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ...’nın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
1- Suça konu sigaraların kaçak olarak yurda sokulduğu anlaşıldığından, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması, yine 3/22. fıkrasının da uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3- TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Sanık hakkında TCK'nun 58. maddesinin uygulanmasına rağmen hangi mahkumiyet kararının tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi ve sanık hakkında hem hapis hem de adli para cezasına hükmedilmesi karşısında, TCK'nun 58. maddesinin uygulanmasında adli para cezalarında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde hiç bir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
5- Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.