Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/23948 Esas 2022/12759 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz başvurusu reddedildi. Kararda, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren kanun değişikliğiyle hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere 3000 TL'ye kadar olan adli para cezalarına karşı istinaf ve temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtildi. Bu nedenle temyiz başvurusunun reddine karar verildi. Detaylı olarak, kanun maddeleri 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2873 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000,00Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000,00 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesin nitelikte olduğu cihetle,
Temyiz isteminin reddine ilişkin 04.04.2018 tarih, 2018/48 Esas - 2018/82 Karar sayılı ek karar usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan vekilinin suç vasfına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, 15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.