Esas No: 2022/4967
Karar No: 2022/12100
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4967 Esas 2022/12100 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2022/4967 E. , 2022/12100 K.Özet:
Mahkeme, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hükümlüğe ve müsaderesine karar verilen bir davada yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Gıyabi kararın usulsüz olduğu tespit edilerek, temyiz başvurusu kabul edildi. Daha önce bozulan mahkumiyet kararında tekerrür hükümlerinin sanık hakkında uygulanmaması ve ek savunma verilmemesi nedeniyle yeniden yargılamaya gerek görüldü. TCK'nun 58. maddesinin 2. bendi hükmünden vazgeçilerek diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hüküm düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri TCK'nun 58. maddesi ve CMUK'nun 321, 322, 326. maddeleri olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gıyabi kararın sanığa, mahkeme huzurunda 12/01/2021 tarihli celsede bildirdiği adresinden farklı bir adrese tebliğe çıkartılmış olması sebebiyle usulsüz olduğu anlaşılmış olup 13/12/2021 havale tarihli temyiz istemi süresinde kabul edilmekle 15/12/2021 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanık temyizi üzerine Dairemizin 2019/9223 Esas-2020/957 Karar sayılı ilamı ile bozulan mahkemenin 12/11/2015 tarih, 2015/689 Esas-2015/699 Karar sayılı mahkumiyet kararında, tekerrür hükümlerine ilişkin 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına karar verilmediği ve sanığa bu hususta ek savunma da verilmediği halde, bozmadan sonra kurulan hükümde kazanılmış hakkı gözetilmeyerek tekerrüre ilişkin hükümlerin tatbiki suretiyle CMUK’nun 326/son maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca,
Hükmün TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin 2. bendinin hükümden çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.