Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/20925 Esas 2022/12054 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların 2006-2013 yılları arasındaki hesap dönemlerine ilişkin suçlamalarıyla ilgili mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Yargıtay, sanıklara isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın üst sınırına göre zamanaşımı süresinin dolmuş olduğunu ve bu nedenle sanıkların temyiz itirazlarını yerinde görmüştür. Ancak 2010-2013 yılları arasındaki hesap dönemleriyle ilgili suçlamalar açısından sanıkların beraat etmeleri gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67. maddelerinde yer alan suç türleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi hükümleri ve sanıkların zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddesi açıklayıcı bir şekilde ele alınmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) 2006, 2007, 2008, 2009 hesap dönemlerine ilişkin olarak suç tarihleri 01/07/2007, 01/07/2008, 01/07/2009 ve 01/07/2010 olan eylemlere ilişkin olarak,
Suç tarihleri itibarıyla sanıklara isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK'nun 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, suç tarihleri olan 01/07/2007, 01/07/2008, 01/07/2009 ve 01/07/2010 tarihlerinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılmakla sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, anılan maddeler uyarınca sanıklar hakkındaki davanın zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nun 223/8. maddesine göre DÜŞÜRÜLMESİNE,
II) 2010-2013 hesap yılları arasındaki diğer eylemlere ilişkin olarak ise;
1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 81/6. maddesinin "Kooperatif: Üç yıl olağan genel kurulunu yapmaması halinde, dağılır" hükmünü amir olduğu, sanıkların yönetim kurulu ve aynı zamanda tasfiye kurulu üyeliğinde bulundukları ancak kooperatifin 1998, 1999 ve 2000 yılı hesap dönemlerine ilişkin genel kurul toplantılarının yapılmaması nedeniyle münfesih hale geleceği ve bu tarihten itibaren sona eren tüzel kişiliğin genel kurul toplantısı yapmamasından söz edilemeyeceği gözetildiğinde iddianame ile dava konusu edilen 2006-2013 yılları arasındaki hesap dönemlerinde anılan kooperatifin tüzel kişiliği sona erdiği anlaşılmakla, unsurları oluşmayan suçtan sanıkların beraati gerekirken mahkemenin farklı gerekçeyle verdiği beraat kararının netice itibariyle usul ve yasaya uygun olduğu anlaşılmakla;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin, isteme uygun olarak ONANMASINA, 19/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.