Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4461 Esas 2022/12150 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin kaçakçılık suçunu işlediği ancak cezasının yanlış hesaplandığı gerekçesi ile temyiz başvurusu sonucunda değerlendirme yapmıştır. Kararda, suçun işleniş biçimi, suç eşyasının miktarı, suçun konusunun önemi ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı gibi unsurların dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, ele geçen suç eşyasının gümrüklenmiş değeri itibarıyla uygulanacak kanun maddeleri konusunda da açıklamalar yapılmıştır. Kararın sonunda ise, istek kısmen kabul edilerek hüküm BOZULMASINA karar verilmiştir. Detaylı olarak ele alınan kanun maddeleri ise şunlardır: 5607 sayılı Kanunun 3/18, 3/5, 3/10, 5/2, 7242 sayılı Kanunun 62. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi, 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Ele geçen suç eşyasının müsaderesi hakkında mahallinde her zaman karar verilebileceği anlaşılmakla yapılan incelemede;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11.04.2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18 delaletiyle anılan Kanunun 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 7242 sayılı Kanunun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesi’ne ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun ile 6545 ve 7242 sayılı Kanunlar ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 5/2. madde ve fıkraları somut olaya uygulanarak, belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. 5237 sayılı TCK’nun 3/1, 61. madde ve fıkraları uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurları dikkate alınması gerekmekte olup, dosya kapsamına göre özellikle ele geçirilen kaçak eşyanın miktarı, suç konusunun önem ve değerine göre, cezaların şahsiliği ve uygulamada birliğin sağlanması bakımından, benzer olaylarla mukayese edildiğinde, daha çok miktarda kaçakçılık yapanlarla daha az miktarda kaçakçılık yapanlar arasında hakkaniyete uygun, adil bir ceza tayin edebilmek bakımından hükmedilen cezalarda teşdit uygulanarak hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde sanık hakkında alt sınırdan hüküm kurmak suretiyle eksik ceza tayini,
3. Ele geçen suç eşyasının gümrüklenmiş değeri itibarıyla 6545 ve 7242 sayılı Kanunlar ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesinin uygulama olanağının bulunmaması,
Kanuna aykırı ve katılan vekili ile sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden isteme kısmen uygun olarak, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.